36 x trucizny w wodzie. Przeczytaj i je poznaj!

Trucizny w wodzie są bardzo niebezpieczne dla naszego organizmu.

1. Antybiotyki

Razem z wodą wprowadzasz do organizmu mnóstwo leków.
Dlaczego? 90% spożytego przez Ciebie leku wydala się z organizmu w niezmienionym stanie i trafia z powrotem do obiegu. Nie ma sposobów, by je usunąć – więc wchłaniają się przez kolejne osoby.

Agencja Ochrony Środowiska wykryła, że roczna ilość leków zanieczyszczających środowisko jest bliska rocznemu zużyciu pestycydów. Z brytyjskich badań wynika, że mała londyńska rzeczka transportuje rocznie tonę aspiryny i tonę pochodnych morfiny, a także znany lek przeciwdepresyjny – Prozac. W Berlinie z kolei odkryto w wodzie pitnej takie leki jak: ibuprofen, antybiotyki, leki obniżające cholesterol, środki do chemioterapii… Te substancje spożywa całe społeczeństwo, włącznie z małymi dziećmi!

Dlaczego antybiotyki w wodzie to tak poważny problem? Bo bakterie uodparniają się na nie. Tym sposobem nawet antybiotyki klasy 1 – stosowane w ostateczności – mogą przestać na nas działać.

2. Arsen – trucizny w wodzie

Bierze się on z zanieczyszczeń przemysłowych, ale też z opadów i pokładów geologicznych. Najczęściej pochodzi z procesu spalania węgla i wytapiania jego rud. Gleba w niektórych regionach Polski zawiera dużo arsenu, więc ten szkodliwy pierwiastek dostaje się do wód powierzchniowych i gruntowych.

Arsen jest toksyczny i potrafi kumulować się w kościach, wątrobie i włosach. Niszczy też niektóre enzymy, co zaburza funkcjonowanie komórek.

Spożywany z wodą arsen jest bardzo szkodliwy dla zdrowia. Dane epidemiologiczne podają, że jeżeli jego zawartość w wodzie pitnej przekroczy 50 % dopuszczalnego stężenia, 13 osób na 1000 zachoruje na raka. Arsen dużej dawce powoduje ostre zatrucie, które uszkadza układ nerwowy, pokarmowy, oddechowy i skórę. Jednak istnieje też zatrucie chroniczne – jego objawy to osłabienie mięśniowe, brak apetytu, nudności, zapalenie błon śluzowych oczu, nosa i gardła, zapalenia skóry, zaburzenia jej pigmentacji i rakowacenie skóry lub innych organów.

3. Azbest – trucizny w wodzie

Ten rakotwórczy materiał jest używany do uszczelniania kanalizacji. Oprócz tego, że sam w sobie jest szkodliwy, używa się go w postaci sznurów, które są nasycone smarami i grafitem. Wszystko to trafia do naszych organizmów wraz z wodą. Stosowany jest także jako azbesto-cement – w Polsce tysiące kilometrów rur azbestowo-cementowych transportuje wodę, którą później pijemy!

Jeszcze gorzej jest, jeżeli wdychamy włókna azbestu – uszkadza to szybko i znacznie układ oddechowy.

4. Azotany i azotyny – trucizny w wodzie

Te substancje są produktami końcowymi rozkładu organicznych substancji, które zawierają azot. Przedostają się też do wody z rozpuszczonych związków mineralnych z gleby oraz z opadów atmosferycznych. Ale to nie wszystkie drogi – azotany i azotyny mogą się też dostać do wody ze ściekami oraz spływającymi z pól nawozami azotowymi.

Azotany w przewodzie pokarmowym są poddane wpływowi drobnoustrojów. Następuje ich redukcja do azotynów, które zaburzają przenoszenie tlenu we krwi. Powoduje to: niedotlenienie, szczególnie groźne u płodu (prowadzi do uszkodzeń układu nerwowego i niedorozwoju umysłowego) sinicę, nadciśnienie, zawał, nowotwory (zwłaszcza żołądka), a w dużych dawkach nawet śmierć!

5. Bar – trucizny w wodzie

Ten silnie trujący pierwiastek może się znaleźć w wodzie pitnej przez ścieki przemysłowe lub zostać wypłukany z podłoża geologicznego. Wszystkie jego związki oprócz siarczanu są toksyczne dla układu nerwowego, mięśni gładkich i mięśnia sercowego.

Długotrwałe przyswajanie baru powoduje zaburzenia w pracy serca, nerek, ślinotok, wypadanie włosów, zadyszkę.

6. Benzen

Jest silnym czynnikiem kancerogennym. Uszkadza układ nerwowy, krew i serce. Przewlekłe zatrucie benzenem wywołuje bóle głowy, zaburzenia snu, anemię aplastyczną i nadpobudliwość.

W wodzie pitnej może się znaleźć, gdy woda powierzchniowa jest źle uzdatniona. Do wody powierzchniowej może się dostać poprzez ścieki z przemysłu chemicznego, farmaceutycznego i koksowniczego.

7. Beryl – trucizny w wodzie

W środowisku naturalnym prawie nie występuje. Jego główne źródła to przemysł i energetyka węglowa. Opady pyłów przemysłowych, ścieki przemysłowe i opady, które wypłukują zanieczyszczenia z powietrza, przenoszą go do wody pitnej.

Beryl wywołuje wiele złośliwych nowotworów. Hamuje działanie enzymów, drażni skórę i śluzówkę. Długotrwałe działanie wywołuje chudnięcie i duszności.

8. Bor

Przedostaje się do wody ze ściekami przemysłowymi, ale nie tylko – występuje w detergentach, środkach odkażających i środkach do konserwacji drewna.

Bor jest toksyczny dla wszystkich organów, najbardziej dla nerek. Wywołuje brak łaknienia, chudnięcie, wymioty, biegunkę, wysypkę, łysienie, drgawki i anemię.

9. Chlor – trucizny w wodzie

Ten stosowany do dezynfekcji wody pierwiastek jest silnie bakteriobójczy. Niestety, to nie jego jedyne właściwości. Najpierw był stosowany jako… gaz bojowy. Podczas chlorowania powstają związki toksyczne dla człowieka. Rozpuszczony w wodzie chlor wywołuje raka pęcherza moczowego, jelita prostego, a także podrażnienie, suchość i pękanie skóry i podatność na grzybice i drożdżaki.

Pochodne chloru również są bardzo szkodliwe. Zaburzają wchłanianie jodu i przyspieszają utlenianie nienasyconych kwasów tłuszczowych. Haloformy wywołują marskość wątroby, raka wątroby, nerek i tarczycy. Chlorowane pochodne fenolu wywołują białaczki i guzy chłoniakowe.

Za pomocą chloru zwalczyliśmy choroby zakaźne, ale zwiększyliśmy zasięg raka. Badania pokazują, że związki chloru powodują aż 90 % nowotworów jelita grubego!

10. Chlorany i nadchlorany

Chlorany sodu, potasu i wapnia to pestycydy, które niszczą rośliny. W wodzie pitnej są poprzez jej chlorowanie, ale też przez spływanie z dróg, nasypów kolejowych czy boisk lub ze ściekami. Powodują niedotlenienie tkanek.

11. Chloroform

Należy do haloformów. Jest bardzo silnie toksyczny. Działa narkotycznie na układ nerwowy – powoduje oszołomienie, odurzenie, zaburzenia wzroku, zawroty głowy, podniecenie lub osłabienie, bóle żołądka i nerwobóle.

Chloroform jest też rakotwórczy, wywołuje zapalenie skóry, egzemy, zakłócenia akcji serca, funkcji nerek i wątroby, zaburza przemianę materii.

12. Chloronaftaleny

Są silnie trujące, zwłaszcza dla dzieci. Powodują między innymi hemolizę krwi i zaczopowanie kanalików nerkowych, uszkodzenie wątroby, czy żółtaczkę, wysypki.

W wodzie pitnej są wtedy, gdy wody powierzchniowe są źle oczyszczone lub przy dezynfekcji wody chlorem oraz na skutek chlorowania naftalenu.

13. Chlorowane fenole

Są to przede wszystkim środki grzybobójcze, które do wód powierzchniowych spływają z pól i wraz ze ściekami przemysłu chemicznego. Podczas chlorowania tych wód przedostają się do wody pitnej. Dlatego taka woda ma bardzo nieprzyjemny smak i zapach.

Chlorofenole wywołują białaczki, guzy chłoniakowe, alergie skóry i błon śluzowych. Uszkadzają układ nerwowy, krążeniowy i oddechowy.

14. Cyjanki

Już spożycie 50-60 mg cyjanku kończy się śmiercią. Dopuszczalne stężenie w wodzie do picia wynosi 0,02 mg/l.
Taką zawartość cyjanku nasz organizm jest w stanie rozłożyć na nietoksyczne tiocyjaniany.

Duża dawka cyjanku uśmierca poprzez porażenie oddychania tkankowego. Następuje porażenie układu oddechowego, po czym zatrzymuje się akcja serca. Mniejsze dawki zaburzają pracę układu oddechowego, nerwowego, pokarmowego i serca, również prowadząc do śmierci. Bardzo niskie dawki powodują bóle i zawroty głowy. Rzadko występujące przewlekłe zatrucia objawiają się bólami głowy, mdłościami, słabością i zaburzeniami akcji serca. Cyjanki powodują też egzemy, wysypki i wrzody.

15. Cyna – trucizny w wodzie

Cyna i jej organiczne związki są neurotoksynami. Uszkadzają komórki nerwowe, zaburzają pamięć i koordynację ruchów, powodują nadpobudliwość, agresję, obrzęk mózgu, zakłócają połączenia nerwowo-mięśniowe w tkankach.

Do wody dostają się wraz ze ściekami przemysłowymi. Spływają też z pól wraz z środkami grzybobójczymi.

16. Czterochlorek węgla

Należy do haloformów i powstaje przy chlorowaniu wody. Jest też jednak używany jako rozpuszczalnik – także w produkcji farb i lakierów. Ścieki chemiczne transportują czterochlorek do wód powierzchniowych.

Działa narkotycznie i rakotwórczo. Wywołuje zaburzenia wzroku, nerwobóle, odurzenie, uszkadza układ nerwowy, uszkadza nerki, wątrobę i powoduje sinicę.

17. Czterochloroetylen – trucizny w wodzie

Używany jako rozpuszczalnik, zwłaszcza w pralnictwie. Do wód powierzchniowych trafia ze ściekami, tworzy się też w wodzie pitnej przez chlorowanie.

Jest toksyczny, rakotwórczy i działa narkotycznie. Uszkadza układ nerwowy, wzrok, wątrobę, nerki i serce, powoduje nerwobóle i odurzenie, podrażnia skórę.

18. Detergenty

Popularne w każdym domu, jak również w przemyśle. Do produkcji kosmetyków i środków czystości używa się ponad 10 000 związków chemicznych! Detergenty bardzo powoli ulegają biodegradacji. Trafiają do wód powierzchniowych ze ściekami z przemysłu chemicznego, fabryk, pralnictwa, przemysłu spożywczego, ale też ze ściekami komunalnymi. Niedokładnie płucząc umyte naczynia, sami wprowadzamy je do własnego organizmu.

Detergenty potrafią zmniejszać napięcie powierzchniowe, więc ułatwiają wchłanianie innych toksycznych substancji. Gromadzą się w komórkach tłuszczowych i błonach komórkowych i uszkadzają je, prowadząc do ich obumarcia. Niszczą śluzówkę przewodu pokarmowego, wywołują też alergie. Uszkadzają wątrobę i korę nadnerczy, prowadząc do nowotworów i zaburzeń przemiany materii. Mają też bardzo drażniący wpływ na skórę.

19. Fenol – trucizny w wodzie

Jest bardzo silnie trujący. Poraża układ nerwowy i krążeniowy. Uszkadza drogi oddechowe, ścina białka i powoduje nekrozę skóry. Wywołuje też sinicę.

Trafia ze ściekami do wód powierzchniowych, zwłaszcza z koksowni i przemysłu chemicznego. Podczas chlorowania wody powstają chlorofenole – toksyczne związki, zmieniające zapach i smak wody.

20. Fluor i fluorki

Zdania na ich temat są podzielone. Niektórzy naukowcy uważają je za mikroelementy, bez których nie możemy dobrze funkcjonować. Inni uważają, że nawet śladowe ilości fluoru lub fluorków są szkodliwe.

Utarło się przekonanie, że woda zawierająca niewielkie ilości fluoru (1,0 mg F/1) hamuje próchnicę. Jednak w wyższym stężeniu ten pierwiastek jest toksyczny – przyswojenie 1,4 -2,3 g fluoru prowadzi do śmierci, a zatrucie występuje już po kilku miligramach! Jeżeli pijemy wodę zawierającą fluor, a do tego przyswajamy go jeszcze z powietrza i pożywienia, nie możemy kontrolować, ile fluoru sobie dostarczamy.

Już na poziomie komórkowym fluor wiąże magnez, co blokuje jego działanie, a także działanie ponad 300 enzymów! Zatrzymuje więc proces tworzenia energii w komórkach, obniżając sprawność fizyczną i psychiczną oraz hamując wzrost. Uszkadza też chromosomy, działając mutagennie i rakotwórczo.

W dużych dawkach fluor powoduje zapalenie nerek, nieżyty żołądka i jelit, uszkodzenia wątroby i serca.

Długotrwałe przyswajanie fluoru powoduje, że odkłada się on w kościach. Prowadzi to do zmian kostnych – fluorozy szkieletowej i cętkowania szkliwa zębów. Uszkadza też nerki i tarczycę. Powoduje również utratę wagi, kruchość kości, sztywność stawów, osłabienie i anemię.

To również zabójstwo dla kręgosłupa. W okolicach Skawiny mieszkańcy byli narażeni na nadmiar fluoru, przez co zapadli na bolesne zesztywnienie kręgosłupa. Spowodowało to ich trwałe inwalidztwo. Natomiast u ludzi pod wpływem związków fluoru odnotowano duszności, uszkodzenie układu nerwowego, nadpobudliwość, zmęczenie, bezsenność, depresję, uszkodzenie pamięci i układu ruchowego.

Fluor występuje w wodach powierzchniowych i głębinowych w różnych stężeniach, zależnie od budowy podłoża. Może też dostać się do wody ze ściekami przemysłowymi, zwłaszcza z zakładów produkujących nawozy fosforowe, sprzęt chłodniczy, preparaty grzybobójcze i chroniące drewno oraz z hut aluminium.

21. Ftalany

Są to substancje nadające miękkość plastikowi. Znajdują się w każdej wodzie, zarówno pitnej, jak i gruntowej.

Powodują bezpłodność, zwłaszcza u mężczyzn. Uszkadzają ich narządy płciowe, wpływają też na poronienia. W Polsce liczba poronień osiągnęła alarmujący poziom 100 poronień dziennie i ciągle wzrasta!

22. Glin (aluminium)

Do wody trafia ze ścieków i osadów wodociągowych. Odkłada się w kościach, tkance nerwowej i płynach ustrojowych, powodując epilepsję i demencję. Angielscy naukowcy odkryli też, że wyższe niż 0,01 mg/l stężenie glinu w wodzie jest główną przyczyną choroby Alzheimera!

23. Haloformy – trucizny w wodzie

Te związki zawierające chlorowiec tworzą się z substancji organicznych podczas uzdatniania wody. Reakcja ich tworzenia przebiega w całej sieci kanalizacyjnej, a im dalej płynie woda, tym jest silniejsza! Może ją przerwać tylko przegotowanie wody!

Haloformy działają rakotwórczo i mugatennie. Amerykańscy naukowcy już w latach 60. odkryli ich związek z rakiem pęcherza, przewodu pokarmowego, chorobami układu nerwowego, nerek, wątroby, serca, sinicą, anemią, leukopenią, nadwrażliwością, podrażnieniami skóry i innymi chorobami.

24. Kadm – trucizny w wodzie

Do wód powierzchniowych trafia ze ściekami z galwanizerni, zakładów chemicznych i metalurgicznych. W wodzie pitnej znajduje się poprzez wymywanie z rur wodociągowych z PCV, mosiądzu, metali lutowniczych i cynku. Wypłukiwany jest też z baterii i akumulatorów, leżących na śmietniskach.

Kadm jest jednym z tzw. metali śmierci. Jest bardzo toksyczny i rakotwórczy. Odkłada się w wątrobie, nerkach, trzustce, tarczycy, kościach i włosach, uszkadzając je. Zaburza też funkcjonowanie układu nerwowego, powoduje nadciśnienie i deformację szkieletu.

25. Nikiel

Jego wysokie stężenie powoduje uszkodzenia wątroby, działa też rakotwórczo i reaguje z DNA, wywołując mutacje. Uszkadza też skórę, wywołując egzemy, zaczerwienienia, pęcherze.

Do wody dostaje się ze ściekami z przemysłu metalurgicznego i galwanizerni.

26. N-nitrozoaminy

Te groźne związki są stosowane jako stabilizatory, plastyfikatory, antyutleniacze, a także jako składniki smarów i paliw rakietowych. Do wody przenoszą się ze ściekami. Tworzą się też w ludzkim organizmie, kiedy w wodzie pitnej jest wysoka zawartość azotanów, które reagują z aminami zawartymi w pożywieniu.

Jak wynika z badań, n-nitrozoaminy powodują choroby wątroby, nerek, płuc, żołądka, zatok, a także raka.

27. Ołów

Ten metal ciężki występuje w minerałach i podłożu naturalnym, więc występuje w wodzie bardzo często. Do wody trafia też jego dodatkowa ilość wraz ze ściekami, opadami wypłukującymi pyły przemysłowe z powietrza i spalinami. Szczególnie skażona ołowiem jest woda w pobliżu hut metali – okolice Legnicy i Głogowa. Dostaje się także do wody pitnej z ołowianych rur, rur z PCV i powłok antykorozyjnych, używanych w stacjach uzdatniania.

Ołów jest silnie toksyczny. Odkłada się w kościach i innych narządach, jego przejście do krwi wywołuje zatrucia. Tzw. ołowica – zatrucie ołowiem – jest śmiertelna. Ołów wywołuje też raka, mutacje, anemię, uszkadza serce, nerki i błonę śluzową jamy ustnej.

Długotrwały kontakt z ołowiem szkodzi także psychicznie. Zaburza funkcje układu nerwowego, co hamuje wzrost i rozwój inteligencji u dzieci, powoduje stany lękowe, nadpobudliwość i zaburzenia percepcji. Jest też śmiertelny dla noworodków.

28. Pestycydy

Środki zwalczające roztocza, glony, owady, chwasty, grzyby, ślimaki, nicienie i gryzonie są rakotwórcze i mutagenne. Zawierają takie metale, jak arsen, rtęć, cyna. Odkładają się w organizmie i uszkadzają nerki i wątrobę przy procesie wydalania. Przewlekłe skutki kontaktu z pestycydami to bóle głowy, bezsenność, problemy z koncentracją, bóle żołądka, mdłości.

Pestycydy działają na człowieka różnie, w zależności od składu. Preparaty fosforoorganiczne (owadobójcze) powodują osłabienie mięśni, uszkadzają mózg i centralny u układ nerwowy. Pestycydy chloroorganiczne kumulują się w glebie, powietrzu i wodzie i narażają nas na toksyczność chroniczną.

Pestycydy trafiają do wody z pól, zanieczyszczonego powietrza oraz poprzez działania człowieka – np. mycie opakowań w rzekach i stawach.

a. Aldryna i dieldryna

Te preparaty owadobójcze kumulują się w środowisku i bardzo powoli się rozkładają. Odkładają się także w organizmie, powodując podrażnienie układu nerwowego, czyli drgawki, pobudliwość odruchową, bradykardię, obniżenie ciśnienia, a także uszkodzenia skóry.

b. DDT, DDD, DDE

Używane do zwalczania owadów, zostały wycofane w latach 70. z uwagi na ich toksyczność. Jednak długi okres ich zanikania sprawia, że dalej są wykrywane w organizmach ludzi, zwłaszcza w tkance tłuszczowej, wątrobie i mózgu. Podczas gwałtownego chudnięcia są uwalniane do krwi, często ze skutkiem śmiertelnym. Powodują też raka, mutacje i niedorozwój umysłowy.

c. Dwunitrofenole

Stosowane do zwalczania owadów, grzybów i roztoczy. Najbardziej znany jest dwunitroortokrezol potasu, w skrócie DNOC. Odkłada się w organizmie, zakłócając procesy oddychania i tworzenia energii, a także nerki, wątrobę i skórę. Powoduje zatrucia, tachykardię, sinicę, śpiączkę i zaćmę.

d. Pięciochlorofenol

Ten środek grzybobójczy i owadobójczy zakłóca proces oddychania komórkowego, uszkadza wątrobę, nerki i skórę.

29. Polichlorek winylu (PCV)

Używany do budowy rur kanalizacyjnych, uwalnia do wody rakotwórczy chlorek winylu i toksyczne związki ołowiu.

30. Produkty destylacji ropy naftowej (oleje)

Do wody trafiają poprzez wycieki z cystern i płukanie pojemników. Już śladowe ilości zanieczyszczają całą sieć kanalizacyjną. 1 litr oleju niszczy aż 40 000 litrów wody! Skażona olejem woda ma nieprzyjemny smak i zapach. Nie można jej tez szybko oczyścić.

Niewielkie ilości olejów są w stanie pokryć duże powierzchnie. Szczególnie niebezpieczne jest ich wdychanie. Dłuższy kontakt powoduje zwyrodnienia płuc, wątroby, nerek i szpiku. Większa ilość natomiast uszkadza układ nerwowy. Są też rakotwórcze i podrażniają skórę.

31. Rad

Ten pierwiastek promieniotwórczy wywołuje raka. Jak wynika z badań, jest przyczyną 85% zachorowań! Zabójcze jest nawet jego niewielkie stężenie. Najbardziej narażeni na jego wpływ są mieszkańcy okręgów przemysłowych, zwłaszcza Górnego Śląska.

Do wody dostaje się ze ściekami przemysłowymi, wodami kopalnianymi i pyłami przemysłowymi.

32. Rtęć

W przyrodzie występuje w minerałach i wulkanach, a także w ropie naftowej i węglu. Jednak do wód przedostaje się przede wszystkim z przemysłu chemicznego, elektrotechnicznego, zakładów produkujących leki i pestycydy, a także ze spalin.

Rtęć jest silną trucizną. Zakaża najpierw mózg, a następnie krew, wątrobę i nerki. Powoduje też poronienia i upośledzenia fizyczne i psychiczne u dzieci. Wywołuje też rtęcicę, objawiającą się zmianami w jamie ustnej.

33. Srebro

Do wody przedostaje się przez ścieki przemysłowe i opady pyłów hutniczych, ale także przez wypłukiwanie z armatury. Urządzenia ołowiane i cynkowe zawierają śladowe ilości srebra, w niektórych krajach jest ono też używane do dezynfekcji wody.

Choć bakteriobójcze, srebro jest toksyczne. Dawka większa niż 1 g lub długotrwały kontakt ze srebrem wywołuje srebrzycę.

34. Trójchloroetylen – TRI

Trójchloroetylen należy do haloformów. Jest silnie trujący i rakotwórczy. Ze względu na te właściwości został wycofany z handlu detalicznego. Jednak nadal jest używany w pralnictwie, skąd ze ściekami trafia do wody. Tworzy się też przy chlorowaniu wody pitnej.

Przewlekłe zatrucie TRI objawia się nerwowością, bólami głowy, utratą apetytu, cukromoczem, uszkodzeniami nerek i wątroby, zaburzeniami akcji serca, anemią, a nawet utratą wzroku! TRI uszkadza też skórę, powodując jej zapalenia i egzemy.

35. Tworzywa sztuczne

Zazwyczaj to z nich budowana jest kanalizacja. Z tworzyw sztucznych – polimerów – uwalniają się ich substancje wyjściowe, monomery, bardzo szkodliwe dla ludzkiego organizmu.

Najbardziej rakotwórczy jest chlorek winylu, formaldehyd, chlorowane dwufenyle i epichlorohydryna. Inne monomery, takie jak np. octan winylu, powodują choroby skóry.

36. WWA – Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne

Te substancje stanowią największą grupę substancji rakotwórczych. Z 800 znanych związków rakotwórczych WWA stanowią aż 200! Benzo(a)piren, naftalen, antracen, fluoranten, koronen, piren i ich pochodne powstają podczas niepełnego spalania substancji organicznych oraz w bakteriach i roślinach. Łatwo rozpuszczają się w wodzie, większości z nich nie jesteśmy w stanie wyczuć.

Do wody powierzchniowej WWA przedostają się głównie ze ściekami i ścierającymi się nawierzchniami dróg. Kumulują się w organizmie i już w małych dawkach powodują szereg dolegliwości. Są silnie rakotwórcze, przy czym rodzaj raka zależy od drogi wprowadzenia. Szkodzą też na skórę.

a. Benzo(a)piren

Jedna z najbardziej szkodliwych substancji WWA. Występuje w sadzy węglowej oraz w procesach biochemicznych w bakteriach, glonach i roślinach.

Jest jednym z najsilniejszych związków rakotwórczych. Działa i miejscowo, i systemicznie, więc cały organizm jest narażony na raka. Nawet niewielkie dawki benzo(a)pirenu są rakotwórcze ze względu na jego możliwość kumulowania się.

Tradycyjne oczyszczanie wody usuwa tylko zanieczyszczenia mechaniczne. Nie poradzi sobie z metalami ciężkimi, pestycydami i innymi opisanymi wyżej substancjami. Zakłady wodociągowe z kolei dezynfekują wodę tylko z bakterii i wirusów – szkodliwe pierwiastki chemiczne przechodzą oczyszczanie wody bez szwanku. Jedyna metoda ich usunięcia to odwrócona osmoza

Udostępnij:

9 soków na zdrowe oczy

Indeks glikemiczny. Sprawdź IG warzyw i owoców.

Skomentuj